Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Summae mihi videtur inscitiae. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quis est tam dissimile homini. Duo Reges: constructio interrete. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Sed fortuna fortis; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; At ego quem huic anteponam non audeo dicere;

Tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo docet,
non quo modo efficiatur concludaturque ratio tradit, non qua
via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;

In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Bork: Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Bork: Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Istic sum, inquit.: Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
ALIO MODO.: Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.
Quibusnam praeteritis?: Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Bork Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Quis istud possit, inquit, negare? At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.